HTC ratuje życie, a Lumia nurkuje

Oro. o tak powinniśmy być ci wdzięczni za pomysł wsadzenia zalanego tel do lodówki ... woda zamarzając zwiększa swoją objętość przez co może wspaniale uszkodzić telefon zamiast go osuszać .

zawsze miałem niezniszczalne telefony - wszystkie działają do teraz ... w tym moja pierwsza nokia 6610 , druga to nokia 6030 , potem miałem nokię 6230i i one wszystkie działają jak należy !teraz mam samsunga galaxy ace 2 który ...też jest niezniszczalny !!! czy to upadek do śniegu czy chlapanko pod prysznicem ; czy 48°C baterii czy -5°C ; nie mam folii a do tej pory nie mam ani jednej rysy ... a po dokupieniu gumowych plecków za 15pln w kauflandzie - po zrzucie telefonu z 3 metrów nawet nie zostaje "niespodziewanie wyjęta" karta micro SD !!! mam go rok i narazie nic go nie zarżnęło ...

Generalnie, Panowie i Panie telefonu się nie suszy :) Tylko wkłada do lodówki albo do ryżu z wyjętą baterią :) Gdyż w.w. wyciągają wilgoć :)

Pozdrawiam

Witam.
Po przeczytaniu artykułu od razu przypomniałem sobie jak piękne chwile przeżyłem z Nokią 1600.
Nokia 1600 to machina nie do zajechania. Nic, ale to nic nie było jej straszne.
Była mi zawsze wierna i pomocna. Doskonały otwieracz do piwa. Nieraz służyła jako pobijak, bez jęków czy lamentów. Kilka razy nurkowała. A w wietrzne dni pilnowała swym ciężarem dokumentów , by wiatr wdzierający się przez otwarte okno niczego nie porwał z biurka. Czekała wytrwale, aż wróce ją zabrać z baru. Zapominając jej wychodząc wcześniejszego wieczora zdrowo podchmielony po libacji. Ile razy uratowała moje stanowisko pracy, budząc mnie resztkami baterii. Była mi naprawde bliska. Niestety era telefonów dotykowych rozpoczęła swoją ekspansję w zatrważającym tępie. Wkroczyła na rynek telefoniczny jak Hiszpańska inkwizycja, nikt sie nie spodziewał takiego popytu. Nieuleczalna Choroba zwana SMARTFON musiała dotknąć i mnie. Długo cierpiałem z myśli o porzuceniu wiernego towarzysza, ale czas uciekał nie ubłaganie. Choroba postępowała. Nawet w grach fantazy nie porzuca się wiernego towarzysza. Tym bardziej nie oddaje. Postanowiłem zakończyć jego poczciwy żywot w godny sposób. W trakcie libacji w jednym z mniej znanych lokali nadszedł dzień sądu ostatecznego. Ten dzień zapadł mi w pamięci, właśnie tego dnia przeświadczyłem się że naprawde trzeba się postarać. By Nokia 1600 wyzionęła elektronicznego ducha. Pierwszy test wykazał że wyświetlacz jest naprawde solidny. Kilkuletni kompan został oparty o brzeg stołu bilardowego. Dopiero 7 uderzenie białą bilą przez wprawionego w boje gracza rozpłatał wyświetlacz na pół. Lecz to go nie wykończyło. Część wyświetlacz dalej pracowała na godnym poziomie. Wychodząc rozczarowany demolką wpadłem na świetny sposób jak skończyć żywot druha epickim "fatality". Pewny chwyt sprzętu i opływowa struktura zepewniła wysoki lot. Godzina była wieczorna, więc w odmęcie ciemności wypatrywałem znikającego w wyświetlacza. Po krótkiej chwili, usłszałem "PLASK" sprzętu ulegającego przyciąganiu ziemskiemu. Przeświadczony efektownym końcem bez pośpiechu (wspominając wspólne chwile razem) pozbierałem części z asfaltowej ulicy. Nie wierzyłem gdy po złożeniu telefon ożył. Czułem w głębi że zaczynają sie jego żale, że właśnie tak musi skończyć. Krótkim przemówieniem dodającym otuchy na ostatni lot, solidnym wyrzutem telefon zniknął w przestworzach. Kolejny "PLASK", kolejny raz telefon się nie poddał. Po 4 próbie, był srogo poobijany. Wiedziałem że tak łatwo się nie rozstane z sławetną nokią. Poskładałem, uruchomiłem i działał dalej. O SMSowaniu mogłem zapomnieć, niektóre klawisze nie działały ale odbieranie połączeń dalej na wyśmienitym poziomie. Odłożyłem telefon na półkę. Tam też dożył swych ostatnich dni. Sądzę że mój brak zainteresowani nim po prostu go dobił! Stracił nadzieję na współprace. I jak Samuraj popełniając sepuku odszedł do raju telefonów. Bateria z niewiadomych przyczyn napęczniała, więc jak przystało na standardowe harakiri wypruł samodzielnie swe flaki.

Ja ostatnio znalazłem w piaskownicy Siemensa C35, wsadziłem baterię z Nokii i działa :D

Hmm, z Nokiami jest coś na rzeczy. Lumia 820 mojej siostry spędziła dwa dni pod wodą, w łazience (nie chcecie wiedzieć, jak się tam znalazła). Po odnalezieniu i osuszeniu działa identycznie, jak przed wypadkiem. Moja była, leciwa cegiełka, 5310 kiedyś spędziła trzy dni w ulewie na trawniku pod lokalem, gdzie grałem koncert, po osuszeniu działa do dziś. Co nie zmienia faktu, że wolałbym nie próbować tego typu eksperymentów na mojej obecnej L920.

Moim bohaterskim telefonem jest : LG CRISTAL GD900

Moja historia wydarzyła się w pracy, otóż pracę z chemią i akurat uzupełniałem kwas siarkowy i gdy się nachyliłem telefon wpadł mi do zbiornika z kwasem siarkowym jakieś 30sek. tam leżał na dnie zanim go wyjąłem. Po wyjęciu opłukałem go obficie wodą (z myślą, że już pójdzie na śmietnik) następnie cały rozłożyłem i tak pierwszego dnia sechł.

Kolejnego dnia złożyłem go całego i włączył się, ale zaraz zgasł no to myślę jednak do niczego. 3 dnia włączyłem i się włączył, ale nic nie działało kompletnie. Wtedy wziąłem jego rzuciłem o ścianę rozsypał się na wszystkie części, ale złożyłem go jeszcze raz ponownie i co się stało?! Cud! :D Telefon normalnie ożył jakiego było moje zdziwienie, jeszcze do tego miałem zepsuta wibracje, a po "rzucie" się naprawiła! :D Dzięki tej historii mam go już ponad 3 lata i wiem, że jest to telefon nie zniszczalny! LG CRISTAL! :D

PS. Dziękuję za uwage :)

Dobrych parę lat temu, kiedy byłem posiadaczem leciwego Siemensa A50, przepadł on bez śladu na spacerze po mojej skromnej wiosce. Po dwóch tygodniach odnalazł się koło śmietnika, utaplany cały w śmieciach i takich tam odpadach. Po kuracji cieplnej na grzejniku i ładowaniu przez całą noc, rano włączył się razem z budzikiem i działał jeszcze parę miesięcy. Dopóki nie wpadł pod ciężarówkę. ;)