Biorąc do ręki Nokię E66, przeżyłem niespodziewane uczucie déj' avu. Nie trzeba było długo się zastanawiać, bo momentalnie skojarzyłem nowy model E-series Nokii z Navigatorem 6210. Prawda, że możliwości trochę większe, minimalnie zmieniony design i bardziej elastyczne materiały użyte w obudowie i klawiszach; prawda, że wersja Symbiana dająca znacznie większe możliwości, ale do końca okresu testowego trudno było wyzbyć się chęci stałego porównywania obu telefonów.
Urządzenie biznesowe, przekraczające granicę pomiędzy dobrze wyposażonym telefonem a PDA. E66 sprawdzi się podczas wędrówek - jako podręczny nawigator, centrum rozrywkowe, narzędzie dokumentujące piękne widoki.
Slider o delikatnych opływowych liniach obudowy występuje w dwóch odmianach: biało-srebrnej i czarno-srebrnej. Może to i dziwne, ale przy wyjmowaniu go z pudełka przestraszyłem się nie tyle o jego wytrzymałość, bo stalowa ramka sugeruje znaczną, a plastikowe elementy obudowy wyglądają na trwalsze niż użyte w przypadku 6210, ale o to, jak mi się uda go utrzymać w czystości podczas zwykłego użytkowania.
Odpowiedź przyszła po nieco dokładniejszym zagłębieniu się w elementach wyposażenia: producent dołączył czarny skórzany pokrowiec wyłożony od środka czerwonym materiałem. Niby drobiazg, ale cieszy taka zapobiegliwość i dbałość o klienta.
Ze zdziwieniem zarejestrowałem również obecność stereofonicznego zestawu słuchawkowego, który nie zawsze dotąd znajdował się na wyposażeniu telefonów E-series. Konkurencja ze strony innych producentów wymusza - ku radości klientów - coraz staranniejszą dbałość o końcowego odbiorcę, dlatego tym razem podczas słuchania muzyki nie jesteśmy zmuszeni korzystać z firmowego złącza Nokii; dzięki gniazdu jack 2,5 mm będziemy w stanie podłączyć dowolny zestaw słuchawkowy. Ładowarka natomiast ma wielkość nieco przerośniętej wtyczki sieciowej. Jak oni to robią?
Jako że okres letni sprzyja wszelkiego rodzaju wędrówkom, miło, gdy w telefonie można znaleźć odbiornik GPS wraz z towarzyszącą mu aplikacją Nokia Maps, nawet w wersji trial. Nauczony doświadczeniem, nie oczekiwałem zbyt wiele po nawigacji w zwykłym telefonie i obawiam się, że miałem rację.
GPS w E66 nie sprawdził się, niestety, jako nawigator samochodowy, głównie przez zbyt dużą bezwładność działania, pomimo stosunkowo częstego odświeżania. Gdy według informacji na ekranie samochód pozostawał jeszcze w mieście, ja mijałem już rogatki. Nie napawa optymizmem kwestia dokładności modułu GPS, bo jak tu być optymistą, gdy podczas spoczynku na ekranie widać wartość błędu pomiarowego w okolicy 100 metrów, i to zarówno w płaszczyźnie poziomej, jak i w przypadku wysokości.
Porównanie wskazań z innym urządzeniem pozwala zweryfikować pomiar Nokii, ale dochodzi wtedy błąd drugiego nawigatora. Konsultacja z mapami topograficznymi pozwala ustalić, że błąd bywa znacznie mniejszy od wskazywanego na wyświetlaczu (największy, który udało mi się sprawdzić to 80 m). Nawigacja znacznie rozsądniej zachowuje się podczas wycieczek pieszych. Przetestowana na znanych szlakach, prowadzi podczas drogi powrotnej jak po sznurku.
Podobnie jest w przypadku wyznaczenia sobie trasy po nieznanych ścieżkach. Pomijając kwestię przeszkód terenowych, które trudno wziąć pod uwagę, gdy nie zna się obszaru, a na mapie brak wskazówek topograficznych - można wędrować, nie martwiąc się o zagubienie. Trzeba tylko oczywiście pamiętać o wcześniejszym naładowaniu baterii do pełna. Akumulator o pojemności 1000 mAh wydaje się rozwiązaniem optymalnym, ale przy częstym korzystaniu z GPS i sporej wielkości wyświetlaczu szybko okazuje się, że chciałoby się więcej. Podany przez producenta czas pracy telefonu nie jest zawyżony; telefon w okresie testowym wytrzymywał 2,5-3 dni przy dosyć intensywnym użytkowaniu.
Automatyczna zmiana orientacji ekranu w telefonach wyposażonych w sporej wielkości wyświetlacz jest nie do przecenienia. Zawsze irytują mnie wielkie dotykowe wyświetlacze i niewielka ikonka odpowiedzialna za tę funkcję, której można użyć tylko za pomocą rysika. E66 nie ma dotykowego wyświetlacza, natomiast zmiana orientacji następuje przy obrocie telefonu w lewo. To wprawdzie żadna nowość, ale bardzo użyteczna opcja. Rodzi się tylko pytanie, czemu obrót nie działa w obie strony; czy to tak trudne do zrealizowania w Symbianie, gdy ma się do dyspozycji czujnik ruchu? A może taka jest specyfika samego czujnika? Dodajmy, że za pomocą sensora można także sterować wyciszeniem dzwonka albo alarmu.
Do możliwości wyświetlacza nie można się "przyczepić". Jest wyraźny, ostry, o dobrze odwzorowanych kolorach. 2,4 cala to wcale nie tak mało przy telefonie o takich rozmiarach, a odpowiednia powłoka i dobór parametrów wyświetlania sprawia, że nawet w letnim słońcu można używać telefonu w miarę komfortowo. Nowością w kwestii interfejsu użytkownika jest podział organizacyjny wyświetlanych informacji na prywatne i biznesowe. Każdy z trybów ma swój własny ekran, a przełączanie pomiędzy nimi jest banalnie proste. Najwyraźniej zbyt krótko miałem do czynienia z E66, ponieważ trudno mi docenić powyższy podział. To prawda, że w trybie profesjonalnym można np. wydzielić sobie informacje związane z Mail for Exchange, o ile korzysta się z tego rozwiązania, odbierać załączniki z dokumenami, organizować czas pracy, natomiast ekran prywatny stosować do tego, co z pracą się nie łączy. Ale do tej pory i bez tego nie miałem również najmniejszych problemów z organizacją kontaktów, zadań czy mechanicznym podziałem tego, co należy w telefonie do sfery codziennej i tego co do biznesowej. W ostateczności znacznie lepsze organizacyjnie wydaje się posiadanie drugiego telefonu. Nie wykluczam, że wielu użytkowników doceni jednak tę funkcję jako wielce użyteczną.
Nokia E66 to urządzenie, w przypadku którego producent podkreśla możliwości związane z pocztą elektroniczną. Prawda, że uproszczono do minimum dostanie się do opcji związanych z pocztą e-mail. Niestety, procedur zakładania konta nie da się już bardziej uprościć.
Telefon obsługuje najważniejsze protokoły, w tym wspomniane wcześniej rozwiązanie poczty korporacyjnej. Konieczne w codziennym używaniu tego mini-asystenta staje się korzystanie z dobrodziejstw oferowanych przez WLAN - na szczęście E66 nie ma z tym kłopotów.
Przekazywanie poufnych informacji jest ułatwione dzięki możliwości szyfrowania danych, a wbudowana obsługa VPN pozwala na zdalny dostęp do danych służbowych.
Użytkownik ma do dyspozycji zarówno wiadomości tekstowe, multimedialne, jak i IM. Czterozakresowy GSM i dwa zakresy UMTS oraz obsługa HSDPA dają spore możliwości, jeśli chodzi o przemieszczanie się z telefonem i przesył danych.
Żeby nie zapomnieć zupełnie o tym, że poza pracą istnieją jeszcze inne, równie przyjemne, jeśli nie przyjemniejsze dziedziny życia, slider Nokii dysponuje całkiem niezłym aparatem fotograficznym z lampą błyskową i możliwością nagrywania wideo. Zdjęcia przy sprzyjającej letniej pogodzie wychodzą doskonałe, ale nie polecam nagrywania wideo w najwyższej rozdzielczości. Drastycznie malejąca liczba klatek na sekundę powoduje, że wychodzą tylko filmy z obiektami statycznymi w roli głównej.
Funkcjonalność związana z audio nie ogranicza się tylko do wybierania głosowego, komend czy dyktafonu; mamy do dyspozycji odtwarzacz, który daje radę większości formatów muzycznych. Warto tylko zaopatrzyć się w nieco lepsze słuchawki. Na sporym wyświetlaczu, po zmianie orientacji, można w miarę komfortowo oglądać filmy. Nieco niewielką pojemność pamięci użytkownika można natychmiast powiększyć dokładaną do zestawu kartą 2 GB, a zaraz później zdobyć kartę 8 GB, bo taką pojemność graniczną podaje producent.
Artykuł pochodzi z miesięcznika Mobile Internet
