myPhone L-Line

Recenzja

Łączność i komunikacja

Smartfon zapewnia wszelkie podstawowe opcje łączności, od Wi-Fi z hotspotem, poprzez Bluetooth z A2DP, GPS z aGPS, na obsłudze sieci komórkowych 4G kończąc. Brakuje co najwyżej NFC i USB-OTG. Wszystko działa prawidłowo, więc nie ma co się rozpisywać... Korzystałam ze smartfonu z dwoma kartami SIM - jedną z nich była karta Aero2 - tutaj również urządzenie nie miało problemów z działaniem. Można także wybrać, która karta będzie odpowiadać za wiadomości, która za połączenia, a która za transfer danych.

Komunikacyjnie też nie mam testowanemu egzemplarzowi nic do zarzucenia. Ekran dotykowy jest wystarczająco czuły do bezbłędnego wprowadzania treści przy użyciu systemowej klawiatury, najmniejszego problemu nie napotkałam również podczas realizowania połączeń głosowych. MyPhone L-Line nie obsługuje wideopołączeń przez sieć komórkową, ale umożliwia nagrywanie rozmów (w formacie 3GPP).

Pamięć i wydajność

L-Line chwali się 8 GB wbudowanej pamięci, jednak dla użytkownika zostaje mniej więcej połowa tej przestrzeni. Dobrze, że dodatkowe gigabajty można dodać poprzez kartę microSD. Obsługiwane są nośniki o maksymalnej pojemności do 32 GB. Karta pamięci nie działa w trybie hot-swap - jej wymiana wymaga wymontowania baterii.

MyPhone L-Line pracuje pod kontrolą 4-rdzeniowego MediaTeka 6735M o taktowaniu 1 GHz. Wspiera go układ graficzny Mali-T720 i 1 GB pamięci RAM. Jak mocna jest to konfiguracja, można stwierdzić w poniższych benchmarkach. W sumie na co dzień wystarczy dla osób, które nie korzystają z nadmiaru aplikacji na raz. Albowiem to znacząco spowalnia telefon. Nadmienię jeszcze, że jest to urządzenie grywalne - Real Racing 3 nie jest może superpłynny, a grafika nieco kłuje w oczy, ale w celu zabicia czasu w podróży czy podczas nudnych zajęć nawet się sprawdzi.

Oto wyniki benchmarków:

Mat. własny

• Pokaż wszystkie |
•  1 
•  2 
•  3 
•  4 
•  5 
•  6