MaxCom MM237

Recenzja

Telefon, który kosztuje trochę ponad 100 złotych i oferuje w zasadzie absolutne minimum. Jego parametry - i możliwości - przywodzą na myśl komórki sprzed jakichś 15 lat. Czy to źle? Dla osób, które szukają prostego telefonu do rozmów, potrzebują dostępu do dwóch numerów i oczekują długiego czasu pracy może być to dobry wybór. Jednak niedoróbek jest tu zdecydowanie sporo.

Spis treści

• Budowa i ekran
• Interfejs i obsługa
• Multimedia i komunikacja
• Opakowanie i akcesoria. Bateria. Podsumowanie

Plusy i minusy

Plusy:

• niska cena
• dual-SIM
• czas pracy na baterii
• czytelny ekran
• prosta obsługa
• klasyczny wygląd
• wygodna, podświetlona klawiatura
• dioda powiadomień
• nagrywanie rozmów
• przydatne aplikacje i gry

Minusy

• źle spasowana klapka obudowy
• brak możliwości zwiększenia wielkości czcionki na ekranie (seniorzy nie będą grupą docelową tego modelu)
• brak szybkiego wybierania z klawiszy numerycznych
• brak przycisków regulacji głośności
• słaby aparat
• każdorazowe wyjęcie baterii powoduje wyzerowanie daty i godziny

Budowa i ekran

Zaletą telefonu jest klasyczny wygląd i wygodna, fajnie wyprofilowana klawiatura. Urządzenie jest lekkie i wygodnie leży w dłoni, nie ma najmniejszych trudności z obsługą jedną ręką. MM237 w większości wykonany jest z tworzywa - błyszczący plastik na krawędziach, na klawiaturze tworzywo ma szorstką fakturę, z kolei pokrywa baterii jest metalowa.

Przedni panel zajmuje 2,8-calowy ekran o rozdzielczości 240x320 pikseli o przeciętnej kolorystyce (dość wyblakłe kolory). Piksele są widoczne gołym okiem, kontrast nie jest na najlepszym poziomie, niemniej do obsługi interfejsu i korzystania z opcji telefonu więcej nie trzeba. Wszystko jest wystarczająco czytelne. Nad wyświetlaczem znajduje się głośnik telefonu oraz dioda powiadomień (rozbłyskująca na niebiesko podczas ładowania baterii oraz przy nieodebranych połączeniach i wiadomościach) oraz logo producenta. Klawiatura podzielona jest na blok funkcyjny i alfanumeryczny. 4-kierunkowy przycisk w centralnej części telefonu służy jako klawisz wyboru, oferuje także skróty do aplikacji. Blok alfanumeryczny ma wyraźne, kontrastowe oznaczenia i pomimo płaskiego profilu pisanie jest szybkie i bezbłędne. Klawiatura jest podświetlona, a czas podświetlenia można ustawić w menu (od 5 do 20 sekund).

Na krawędziach zabrakło jakichkolwiek fizycznych przycisków - choćby regulacji głośności. Na górnej krawędzi znalazło się uniwersalne gniazdo słuchawkowe, na dolnej z kolei otwór mikrofonu oraz port microUSB. W lewym, dolnym narożniku umieszczono otwór na smycz.

Tylny panel to połączenie błyszczącego tworzywa i metalu. W górnej, plastikowej części umieszczony został obiektyw aparatu i dioda doświetlająca oraz otwory głośnika zewnętrznego. Pokrywa baterii wykonana została z metalu i możliwe jest jej zdjęcie poprzez zsunięcie w dół. Niestety element ten nie jest dobrze spasowany - widoczna jest tu mniej więcej milimetrowa szczelina. Pod pokrywą widoczna jest bateria oraz gniazda na karty SIM i microSD. Niestety nie dostaniemy się do nich bez wymontowania ogniwa. Lepiej nie robić tego za często, bowiem w telefonie brakuje jakiegokolwiek podtrzymania pamięci i każdorazowo trzeba będzie ręcznie ustawiać godzinę. Karty SIM są w dużym rozmiarze (tzw. mini SIM), zaś nośniki pamięci mogą mieć maksymalnie 16 GB.

Interfejs i obsługa

MaxCom MM237 nie jest smartfonem - pracuje pod kontrolą producenckiego oprogramowania, które jest przejrzyste i czytelne, sterowanie jest intuicyjne, a praca płynna i bez zbędnych opóźnień.

Użytkownik ma pewne możliwości wpływania na wygląd interfejsu, jednak nie należy do nich wybór wielkości czcionki - dla osób ze słabszym wzrokiem jej wielkość może być niewystarczająca. Dostępna jest tylko 1 tapeta systemowa, ale można skorzystać z własnych plików ze zdjęciami. Można wybrać także określony Styl Menu - czyli animację, która pojawi się podczas przechodzenia między ekranami z listą aplikacji. Można także wybrać, jakie elementy będą wyświetlane na pulpicie, ustawić wygaszacz, manualnie ustawić kontrast i czas podświetlenia ekranu oraz klawiszy. 4-kierunkowy klawisz wyboru obsługuje skróty - domyślnie ustawiono tu nową wiadomość SMS, kalkulator, radio i profile, ale w menu Ustawienia/Ust. telefonu/Ustawienia skrótów można zdefiniować inne skróty.

Menu obejmuje następujące funkcje: kontakty, rejestr połączeń, wiadomości, profile, media (obejmujące zdjęcia, audio, wideo, dyktafon i radio FM), rozrywkę (sokoban, snake i tetris), aparat, aplikacje (menadżer plików, kalkulator, kalendarz, alarm, czas na świecie, bluetooth, latarka, konwersja jednostek, stoper, odliczanie czasu), ustawienia, internet, nagrywanie rozmów, styl menu, tryb oszczędzania energii i język menu. Widzimy więc solidny zestaw komunikacyjno-użytkowy - jak na tak tani telefon jest całkiem imponujący.

Multimedia i komunikacja

Odtwarzacz muzyki sam wyszukuje utwory w pamięci telefonu lub na karcie i odtwarza pliki w formacie AMR, WAV i MP3. Obsługa tej aplikacji nie jest do końca intuicyjna, przeszkadza najbardziej brak fizycznych przycisków do regulacji głośności. Sam dźwięk jest dość mocny pod względem głośności, ale pod względem jakości jest znacznie słabiej. Do sporadycznego posłuchania radia wystarczy, ale jeśli chcemy posłuchać muzyki, lepiej sobie darować (albo zamontować słuchawki). Jest tu także radio FM, do którego działania słuchawki są niezbędne Radio odbiera bez problemów, możliwe jest też nagrywanie audycji (w formacie WAV). Nie zabrakło tez dyktafonu, w przypadku którego użytkownik może wybrać jakość nagrania (niska - AMR, wysoka - WAV).

O zdjęciach radzę zapomnieć. Co z tego, że dość mocno rozbudowano tu menu aparatu (efekty, kontrast, ramki itp.), skoro zdjęcia o maksymalnej rozdzielczości 960x1280 pikseli (wartość interpolowana, aparat ma tylko 0,3 megapiksela), są koszmarnej jakości. Nieostre, o wyblakłych kolorach, nie nadają się nawet, szczerze mówiąc, na MMS-y.

Aparatowi towarzyszy przeglądarka zdjęć, która pozwala także na udostępnienie zdjęcia przez MMS lub Bluetooth oraz na ustawienie wybranego zdjęcia jako tapety lub zdjęcia kontaktu. Odtwarzacz wideo obsługuje m.in. pliki AVI, 3GP i MP4, ale komfort oglądania filmów na tak małym ekranie jest doprawdy żaden.

Połączenia głosowe realizowane są bez najmniejszych problemów. Nie zdarzyły się problemy z zasięgiem czy zakłócenia podczas rozmowy. Na dodatek możliwe jest nagrywanie rozmów - najwygodniej ustawić w menu, by nagrywane były automatycznie wszystkie połączenia, bowiem uruchomienie tej opcji poprzez menu w trakcie rozmowy wymaga sporo klikania. Jedyne, czego brakuje, to możliwość przypisania numerów telefonów do klawiszy numerycznych (do szybkiego wybierania).

Po podłączeniu kablem do peceta możemy tylko podładować baterię telefonu albo uzyskać dostęp do pamięci: zarówna pamięci wewnętrznej, jak i karty microSD. Inne opcje łączności obejmują Bluetooth i GPRS. Transfer danych wykorzystywany jest do MMS-ów oraz przez przeglądarkę (Dorado lub Opera Mini).

Opakowanie i akcesoria

W kolorowym, tekturowym pudełku znajdziemy sieciową ładowarkę (0,5 A), instrukcję do telefonu oraz douszne słuchawki z pilotem. Akcesoria nie są wysokiej jakości, ale czego więcej można wymagać od telefonu za nieco ponad 100 zł?

Bateria

Bateria, w zależności od użytkowania telefonu, popracuje od ok. 4 dni do tygodnia. Pewnym zaskoczeniem jest tu tryb oszczędzania energii, który wyłącza dane w tle, wyłącza Bluetooth, zmienia kontrast, wyłącza animację ekranu, wygaszacz i podświetlenie klawiatury czy ton alarmu.

Podsumowanie

Wiem, że jest to model z najniższej półki cenowej, ale zadowolone będą z niego osoby, które wyłącznie skupią się na telefonowaniu i SMS-owaniu, ciesząc się długim czasem pracy na pojedynczym naładowaniu. Ceny tego modelu rozpoczynają się od ok. 115 złotych - a grupa docelowa? MM237 zainteresować może poszukujących przede wszystkim taniego urządzenia, ewentualnie zapasowego telefonu, którego nie szkoda będzie stracić - oraz który na pewno nie skusi żadnego złodzieja.

Mat. własny

• Pokaż wszystkie |
•  1 
•  2 
•  3 
•  4 
•  5