Moda na telefony o jak najmniejszej grubości i z jak największą liczbą funkcji staje się zaraźliwa. I to do tego stopnia, że właściciele "cieniasów" zaczynają się uważać za kogoś lepszego.
Komórkowe odchudzanie zapoczątkował telefon Motorola RAZR V3, a teraz poddano mu przygotowywany do sprzedaży w Polsce telefon koreańskiej firmy LG-P7200. Tę ciekawą komórkę wyposażono w aparat z matrycą 2 megapiksele oraz stereofoniczne głośniki.
LG P7200 to telefon rozkładany, a jeśli już zaczęliśmy porównywać go do Motoroli RAZR - jest od niej nieco grubszy, ale i nieco węższy. Obudowę wykonano z plastiku dobrej jakości. W dużej części jest on czarny lub półmatowy - tam, gdzie zakrywa głośniki oraz akumulator.
Telefon posiada dwa ekrany, zewnętrzny i wewnętrzny. Klapka, na której je umieszczono, obraca się o 180 stopni i umożliwia położenie ekranu wewnętrznego tak, by znalazł się na zewnętrz komórki. Ma to ułatwić wykonywanie zdjęć lub rejestrowanie nagrań wideo. Ekran obraca się i kładzie lekko, bez oporów i zbędnych efektów dźwiękowych.
Kolejnym wyróżnikiem cienkich telefonów jest płaska klawiatura wykonana z cienkich płatów metalu z wytrawionymi symbolami i konturami klawiszy. Metal w telefonie P7200 jest matowy, a sama klawiatura bardziej stonowana niż w V3. Jest bardzo wygodna między innymi dzięki dużej powierzchni "klawiszy". Są one równomiernie podświetlane, a ich rozkład jest typowy dla firmy LG. Klawiatura została podzielona na dwa segmenty, z których jeden stanowią klawisze do zarządzania telefonem uzupełnione o przyciski szybkiego dostępu do kalendarza oraz menu, a drugi to klawiatura numeryczna. Do zarządzania telefonem wykorzystywane mogą być także inne przyciski znajdujące się w korpusie. Na lewym boku znajduje się przycisk do zarządzania głośnością odtwarzania plików MP3 przy zamkniętej klapce. Na prawym zaś przycisk Foto. Pod zewnętrznym ekranem umieszczono z kolei trzy klawisze, które służą do sterowania odtwarzaczem MP3.
Gniazdo do podłączenia ładowarki oraz przewodu do przesyłania danych, podobnie jak w dużej części telefonów firmy LG, umieszczono na boku telefonu i zakryto plastikową nakładką na obrotowej osi, podobnie jak gniazdo kart TransFlash (microSD) i gniazdo do podłączenia słuchawek stereofonicznych.
Obiektyw kamery umieszczono tradycyjnie - na tylnej ściance komórki i zabezpieczono plastikową osłoną. Znajduje się on w centrum kolistej obudowy wykonanej z metalu i imitującej pełny rozmiar obiektywu aparatu. Nad nim umieszczono miniaturową lampę oraz lusterko, a obok mikrofon wykorzystywany podczas zapisu plików wideo.
Wewnętrzny ekran telefonu wyświetla 262 tysiące kolorów w rozdzielczości 176x220 punktów. Wykorzystano w nim matrycę TFT wykonaną w technologii TN+Film, która wyróżnia się dużą jasnością i kontrastem oraz dużym kątem widzenia. Ekran zewnętrzny, mimo mniejszych wymiarów, pod względem jakości jest podobny do wewnętrznego.
Telefon posiada akumulator o pojemności 800 mAh, zintegrowany z tylną klapką. Ciekawy i rzadko stosowany jest system jego mocowania. Bateria zajmuje część tylnej powierzchni telefonu i wyjmowana jest po naciśnięciu zatrzasku.
W skład wyposażenia P7200 wchodzą słuchawki stereofoniczne ze standardowym jackiem 3,5 milimetra wraz z pilotem, który umożliwia zarządzanie podstawowymi funkcjami odtwarzacza bez sięgania do telefonu.
Telefon LG P7200 wykorzystuje standardową platformę systemową firmy LG. W menu znajdziemy 12 animowanych piktogramów, pod którymi ukryto menu tekstowe. Dostęp do głównego menu można zaś skonfigurować za pomocą klawiszy szybkiego dostępu - odpowiednie funkcje można przypisać każdemu z klawiszy - łącznie z * i #.
P7200 wyposażono w bardzo rozbudowaną i typową dla LG książkę adresową. Można w niej zapisać dane 1000 osób, a każdemu z kontaktów przypisać trzy numery telefonów, adres poczty elektronicznej, przynależność do grupy, dobrać dzwonek i zdjęcie lub grafikę oraz notatkę tekstową. Wygodny jest też sposób ich prezentacji. W ten sam sposób wyświetlane są zarówno kontakty zapisane w pamięci aparatu, jak i na karcie SIM - telefon łączy obie te bazy w jedną.
...czyli na dostęp do takich funkcji, jak możliwość nagrywania krótkich filmów, zdjęć, odtwarzacz MP3 czy mało popularnego w naszym kraju karaoke. Zdjęcia można wykonywać na kilka sposobów. Wystarczy np. odwrócić ekran główny o 180 stopni i położyć na klawiaturze. W tym trybie aparat włącza się automatycznie. Przy zamkniętej klapce można nacisnąć przycisk Foto na boku telefonu, ale przedtem należy wybrać tę funkcję na zewnętrznym wyświetlaczu, gdyż pierwszą pozycją w widocznym tam menu jest odtwarzacz MP3. Kolejnym sposobem jest otworzenie klapki i wybranie funkcji aparatu z głównego menu lub wybranie klawisza funkcyjnego w części klawiatury przeznaczonej do sterowania telefonem.
Wśród tych wszystkich sposobów najmniej wygodne jest korzystanie z aparatu przy zamkniętej klapce. Nie dość, że musimy dokonać wyboru z menu tekstowego, to jeszcze przyciski, które służą do tego i do wykonywania zdjęcia, znajdują się na przeciwnych bokach telefonu. Trzeba więc bardzo sprawnych palców i niezłej ekwilibrystyki, aby sobie z tym poradzić. To zbyt kłopotliwe rozwiązanie.
Nim wykonamy zdjęcie, możemy regulować jasność w dwustopniowej skali (w górę i w dół). Regulacji podlega także rozdzielczość zdjęcia, stopień kompresji zapisywanych plików JPEG czy balans bieli. Możliwości jest więc naprawdę wiele i trzeba mieć trochę czasu, aby nauczyć się je wykorzystywać. Można mieć przy tym wiele zabawy, a dobrze działająca optyka i 2-megapikselowa matryca dają naprawdę duże możliwości. Aparat pracuje jednak dość wolno. Dopiero po 3-4 sekundach od momentu naciśnięcia przycisku migawki, nim usłyszymy charakterystyczny sygnał wskazujący zapis zdjęcia.
Filmy wideo zapisywać możemy w maksymalnej rozdzielczości 208x176 pikseli, a ich czas ograniczony jest tylko pojemnością pamięci, co jest rzadkością w tego typu urządzeniach. Jakość obrazu zapisanego z maksymalną rozdzielczością jest bardzo dobra i jest on płynny. Ale jeśli zastosujemy zbyt dużą kompresję, to jej efekty od razu będą widoczne na filmie.
Odtwarzacz działa sprawnie i bez problemów. Wykorzystuje pliki MP3 (także MP3Pro) w jakości 64-320 kbps oraz ze zmiennym kodowaniem. Pliki MP3 możemy wykorzystywać także jako dzwonki. Wszystkie pliki gromadzone są w jednym "spisie utworów" i segregowane według tytułów. Podczas odtwarzania na ekranie wyświetlane jest graficzne "widmo" dźwięku, które jednak nie ma nic wspólnego z analizą częstotliwości w czasie rzeczywistym. To taki pseudoequalizer, w którym można wybierać wśród dwóch rodzajów animacji.
Jeśli wykorzystujemy słuchawki do słuchania muzyki, to - jak w przeważającej liczbie tego typu telefonów - jakość dźwięku będzie średnia, a jego moc jest ograniczona.
W funkcji Karaoke wykorzystano standardowy i sprawdzony aplet Java-MobiKa. W telefonie zapisano trzy piosenki, a około 100 można pobrać z serwisu Wow! LG. Do wyszukiwania zdjęć i plików wideo służą przeglądarki "Moje zdjęcia" i "Moje wideo". 40-głosowa polifonia daje czysty i głośny dźwięk, a jako dzwonki można wykorzystywać nie tylko pliki MP3, ale także MIDI. Sygnały dzwonka można uzupełnić wibracją.
P7200 wyposażono w dyktafon, który pozwala zapisywać notatki dźwiękowe o długości do 20 sekund. Nie można go, niestety, wykorzystywać w trakcie rozmowy telefonicznej... a szkoda. W telefonie brakuje też, niestety, radia.
W telefonie LG P7200 wykorzystano 64 MB wbudowanej pamięci. Można także wykorzystywać karty pamięci T-Flash za pomocą łatwo dostępnego gniazda na boku telefonu. Dane z komputerem wymieniamy za pośrednictwem kabla USB i Eksploratora Windows. Do współpracy z Windows Me lub Windows XP nie jest potrzebne żadne dodatkowe oprogramowanie. Do wymiany plików możemy także wykorzystać moduł Bluetooth.
Z technicznego punktu widzenia telefon LG P7200 to ciekawa propozycja z rozbudowanymi funkcjami. Doskonała matryca, ale o zbyt małej czułości, powoduje, że zdjęcia wykonane za jej pomocą mają małą jasność przy kontrującym świetle. Pomocna jest zaś możliwość wykorzystania USB Mass Storage, który odróżnia telefon LG od innych i daje możliwość wykorzystywania jego pamięci jako nośnika danych.
Jeśli chodzi o ergonomię, to na minus należy zaliczyć niewygodne umieszczenie przycisku Foto na boku telefonu i konieczność wykorzystywania dwóch innych przy wykonywaniu zdjęć z zamkniętą klapką. Mimo tej drobnej niedogodności, telefon jest bardzo funkcjonalny, choć nieco grubszy niż V3. To nie do końca zadowoli fanów chudych komórek. Podczas użytkowania spisywał się przyzwoicie. Czeka go jednak trudna potyczka. O względy fanów cienkich telefonów konkurować teraz będą też takie urządzenia, jak Panasonic VS7, Voxtel 3iD oraz Motorola RAZR V3x.
Artykuł pochodzi z miesięcznika Mobile Internet
