Huawei P40 Lite E

Recenzja

Huawei P40 Lite E, czyli tak naprawdę model Y7p, to jedna z ostatnich propozycji chińskiego producenta, która ma być bardziej budżetową wersją lajtowego przedstawiciela serii P40. I podobnie jak we wszystkich nowych modelach Huawei, nie znajdziecie tu aplikacji Google'a. Czy to faktycznie problem?

Huawei P40 Lite oraz P40 Lite E to moje pierwsze recenzowane smartfony chińskiego producenta, które pozbawione są wsparcia usług i aplikacji Google'a. A przynajmniej oficjalnie, bo nie jest to rzecz nie do ominięcia. Mamy tu do czynienia ze smartfonami eleganckimi, wydajnymi, z fajnymi aparatami oraz bardzo atrakcyjnie wycenionymi. P40 Lite jest tu egzemplarzem mocniejszym i wydajniejszym, który można mieć za 999 złotych, podczas gdy P40 Lite E wyceniono na 699 złotych.

W porównaniu do P40 Lite, recenzowany model ma słabszy ekran, mniej wydajny procesor, mniej pamięci, Androida 9, słabsze aparaty, gorsze czasy pracy na baterii. Plusem będzie natomiast możliwość korzystania z kart microSD jednocześnie z dwiema kartami SIM (w rozwiązaniu niehybrydowym), wygodniejsze (dla niektórych) umieszczenie czytnika linii papilarnych na pleckach oraz niższa cena.

Smartfon dotarł do redakcji bez opakowania, nie wiemy więc, co znajdzie się w zestawie - czy będą tam słuchawki, jakie będą parametry ładowarki lub czy producent dołączy etui lub inne akcesoria.

Spis treści

• Budowa i ekran
• System i aplikacje
• Dźwięk. Zdjęcia i wideo
• Komunikacja. Połączenia głosowe. Wydajność (benchmarki)
• Bateria. Podsumowanie. Plusy i minusy

Budowa i ekran

Wygląd urządzenia można opisać krótko - to czarny, błyszczący monolit, który w swojej budowie wpisuje się w bieżące standardy. Dostępny jest w kolorze Aurora Blue lub Midnight Black - w moje ręce trafiła ta druga wersja. Samo urządzenie wydaje się spore i kanciaste, ale w praktyce jest poręczne i wygodne w korzystaniu. I wygląda na smartfon droższy, niż jest w praktyce. Niestety nie może się pochwalić pyło- czy wodoodpornością.

Ekran ma niemal 6,4 cala i rozdzielczość 1560x720 pikseli. Gęstość upakowania pikseli wynosi tu 269 pikseli, a więc poniżej granicy, gdy ludzkie oko jest w stanie rozróżnić pojedyncze piksele. W praktyce ekran prezentuje się poprawnie, ale podczas czytania drobnych tekstów widać, że nie są one tak wyraziste jak w modelach z nieco wyższej półki. Ale w końcu gdzieś musiały pojawić się oszczędności, by można było zejść z ceny. W obrębie ekranu znalazł się otwór z aparatem do selfików, a ramki wokół ekranu są umiarkowanie wąskie. Co więcej, na ekran naklejona została fabrycznie folia, co w jakimś stopniu zabezpiecza wyświetlacz przez uszkodzeniem. Problem mogą mieć natomiast osoby, które zamierzają korzystać z telefonu nosząc okulary z polaryzacją - w poziomej orientacji ekranu obraz ciemnieje i jest nieczytelny.

Obudowa jest czarna, błyszcząca i stanowi istny magnes dla kurzu (zwłaszcza w okolicach aparatu) i odcisków palców. To plastik wykończony na wysoki połysk, który pod odpowiednim kątem i przy odpowiednim oświetleniu daje opalizujące efekty. Znalazł się tutaj potrójny aparat w pionowym układzie, umieszczony w lewym narożniku na wystającym module. Nie zabrakło tu diody doświetlającej, umieszczonej pod aparatami. W centralnym punkcie jest okrągły skaner linii papilarnych, szybko i bezbłędnie odblokowujący urządzenie. Dodatkowym zabezpieczeniem jest funkcja rozpoznawania twarzy. W dolnej części tylnego panelu pojawiło się logo oraz nadrukowane oznaczenia i certyfikacje.

Plastikowa ramka jest dobrze wyprofilowana i komfortowo zaokrąglona, a jej kolor koresponduje z kolorem obudowy. Po prawej stronie znalazł się podłużny przycisk do regulacji głośności oraz włącznik/blokada ekranu. Dolna krawędź jest miejscem dla głośnika zewnętrznego, portu microUSB do ładowania i transferu danych, otworu mikrofonu oraz uniwersalnego gniazda słuchawkowego. Na lewej krawędzi dostępna jest tacka na dwie karty SIM (w rozmiarze nano) i nośnik pamięci. To trzy odrębne sloty, można więc bez problemu korzystać z dwóch numerów oraz karty microSD.

System i aplikacje

Huawei P40 Lite E ma Androida 9 Pie i bazującą na nim nakładkę EMUI 9.1.1. Nie wiemy, czy model ten doczeka się aktualizacji do wyższej wersji, ale mocno bym na to nie liczyła. Poprawki bezpieczeństwa są datowane na 1 lutego 2020 r. Ale nawet ze starszym Androidem i nienajnowszą wersją EMIU smartfon radzi sobie bez zarzutów - pracuje płynnie szybko, nie zarejestrowałam opóźnień czy lagów podczas odpalania kolejnych aplikacji czy przełączania się między nimi.

Największą wadą Huawei P40 Lite E jest oczywiście brak Google Mobile Services, czyli brak sklepu Google Play oraz wsparcia dla usług i aplikacji amerykańskiego giganta. Oczywiście jest to konsekwencją polityczno-gospodarczej wojny między USA i Chinami (choć najbardziej odbija się na Huawei). Niby jest tu firmowy sklep chińskiego producenta, czyli App Gallery, jednak doskwiera i brak aplikacji Google'a, i niektórych popularnych aplikacji, z których korzystam na co dzień przy pomocy własnego telefonu. Ale, podobnie jak w przypadku modelu Huawei P40 Lite, przy wykorzystaniu Phone Clone lub Chat Partner można - drogą nieoficjalną - doprowadzić do obecności sklepu Google Play, Gmaila, YouTube'a, Map i innych aplikacji Google'a na telefonie, który oficjalnie ich nie wspiera. I wszystko działało bez zarzutów. Co więcej wiemy, że Huawei będzie uwzględniał gwarancję nawet wtedy, gdy stwierdzone zostaną zmiany w oprogramowaniu wprowadzone przez użytkownika - co oznacza, że dostajemy ciche przyzwolenie na poszukiwanie sposobów zainstalowania GMS.

Dźwięk

Smartfon ma pojedynczy głośnik umieszczony na dolnej krawędzi. Lokalizacja ta sprawia, że łatwo go zagłuszyć palcem. Ale sprawuje się poprawnie, dostarcza dostatecznie donośnego i czystego dźwięku, by korzystać z niego podczas oglądania filmów i seriali czy grania. Plusem jest też obecność Radia FM oraz efekty Huawei Histen, dostępne po podłączeniu słuchawek.

Zdjęcia i wideo

W niższej półce cenowej aparaty są najczęściej jednym z elementów, na których oszczędzają producenci. Ale Huawei nie pozbawił modelu P40 Lite E przyzwoitego aparatu - główny ma 48 megapikseli i obiektyw o jasności f/1.8. Wspiera go ultraszerokokątny aparat o rozdzielczości 8 megapikseli (f/2.4) i mało przydatny aparat do pomiaru głębi (2 Mpix, f/2.4). Jak ten zestaw sprawdza się w praktyce?

Przede wszystkim zapewnia przyzwoitą jakość podczas fotografowania w dobrym oświetleniu - optymalnie w świetle dziennym. Nie jest to jakość, która rzuca na kolana, ale w niższej półce cenowej jest zupełnie akceptowalna. Gorzej spisuje się aparat z szerokim kątem - tutaj nie dość, że następuje znaczne pogorszenie jakości, to zauważalne stają się zniekształcenia. No i nie ma sensu używać go po zmroku - zwłaszcza, że nie działa tu tryb nocny. W odniesieniu do głównego aparatu tryb nocny faktycznie ma sens i poprawia jakość zdjęć cykanych w niedostatecznym oświetleniu i w nocy.

Tak prezentują się zdjęcia wykonane poszczególnymi aparatami - wyraźnie widać różnicę w jakości, kolorach i balansie bieli:

A tak wygląda porównanie jakości zdjęć wykonanych w nocy w trybie automatycznym i trybie nocnym:

Po czym widać, że jednak mamy do czynienia z niższą półką cenową? Przede wszystkim w zbliżeniach wychodzi na jaw, że poziom szczegółowości nie jest najlepszy, a działanie algorytmów odszumających powoduje, że niektóre obszary są rozmyte. Ale jeśli nie zamierzamy kadrować zdjęć i raczej skupić się na ich umieszczaniu w mediach społecznościowych, wtedy nawet budżetowy Huawei P40 Lite E da radę. Ale muszę dodać, że różnica między aparatami modelu Huawei P40 Lite i P40 Lite E jest bardzo duża - oczywiście na korzyść tego pierwszego.

Aplikacja to taki Huawei'owy standard - ciekawe, kiedy producent trochę odświeży jej interfejs. Jest tu bardzo dużo trybów i ustawień, zdjęcia można robić w maksymalnej rozdzielczości 48 megapikseli (choć domyślnie ustawiona i rekomendowana rozdzielczość to 12 megapikseli), są tu też efekty kolorystyczne, tryb sztucznej inteligencji i wsparcie aplikacji HiVision do rozpoznawania obiektów.

Za selfiki odpowiada 8-megapikselowy aparat umieszczony w niewielkim otworze na froncie, w obrębie ekranu. Zrobi zadowalające zdjęcia tylko wtedy, gdy zapewnimy mu odpowiednie światło. Jest tu jednak pewien problem ze złapaniem ostrości - liczne zdjęć, oglądane na większym ekranie, były po prostu mało ostre.

W kwestii nagrywania wideo Huawei P40 Lite E nie ma zbyt szerokiego pola do popisu. Dostarcza wideo w maksymalnej jakości Full HD przy 60 klatkach na sekundę. Mocno odczuwalny jest brak stabilizacji, a same nagrania, no cóż, nie zachwycają. Zresztą smartfony Huawei nigdy się na tym polu wyróżniały, zwłaszcza te z niższej półki, i recenzowany model to potwierdza.

Komunikacja

W swojej półce cenowej Huawei P40 Lite E oferuje standardowy zestaw opcji łączności. Smartfon obsługuje sieci 2G, 3G i 4G, ma Bluetooth 5.0, Wi-Fi w standardzie 802.11b/g/n, pracujące w paśmie 2,4 GHz, z Wi-Fi Direct i hotspotem. Do tego obsługuje dwie karty SIM, wspiera VoLTE i udostępnia moduł nawigacji oparty na systemach GPS, GLONASS, BeiDou. Z fizycznych złączy mamy tu uniwersalne gniazdo słuchawkowe oraz microUSB (USB 2.0, OTG) - w nowym smartfonie, zaprezentowanym w 2020 roku, naprawdę nie spodziewałam się tego złącza, nawet w najniższej półce cenowej.

Połączenia głosowe

Głośnik rozmów znajduje się w szczelinie na górnej ramce, między ekranem a górną krawędzią telefonu. Jest wystarczająco głośny i zapewnia czysty dźwięk podczas połączeń - nie miałam problemów z usłyszeniem i zrozumieniem rozmówców. Mikrofon poprawnie zbiera dźwięk, choć przy silnym wietrze pewne zakłócenia były słyszalne dla rozmówcy. Ogólnie jakość połączeń oceniam jako dobrą.

Pamięć i wydajność

Huawei P40 Lite E ma 64 GB wewnętrznej pamięci, z której ok. 52 GB zostają dla użytkownika po pierwszym uruchomieniu. Ale smartfon umożliwia zwiększenie tej przestrzeni poprzez kartę microSD - obsługiwane są nośniki do 512 GB.

Smartfon sprawdza się w większości codziennych zastosowań. Za jego moc odpowiada średniopółkowy Kirin 710F (wykonany w nieco przestarzałym procesie technologicznym 12 nm), wspierany przez 4 GB pamięci RAM. Nie zauważyłam lagów czy opóźnień podczas korzystania z większości aplikacji czy przeglądarki internetowej, Wielozadaniowość również nie jest dla smartfonu problemem, choć trzeba zauważyć, że Huawei lubi ubijać aplikacje w tle, uzasadniając to oszczędzaniem energii. Jednak gry szybko pokazują, że P40 Lite E nie jest szczególnie mocnym modelem dla graczy. I to nie tylko z powodu słabej rozdzielczości ekranu. Asphalt 9 czy Real Racing 3 potrafią skutecznie umilić czas, ale lepiej przestawić ustawienia grafiki na średnie, by zapewnić lepszą płynność rozgrywki.

Bateria

Smartfon ma baterię o pojemności 4000 mAh, ale czasy pracy urządzenia nie są imponujące. Poprawne - tak. Ale nic ponad to. Pełny dzień pracy jest zupełnie osiągalny, ale jeśli dużo gracie lub oglądacie seriale online, wtedy trzeba będzie szukać ładowarki przed końcem dnia. W oszczędnym trybie pracy smartfon może wam towarzyszyć przez dwa dni. Warto dodać, ze telefon ma port microUSB i nie wspiera szybkiego ładowania. A ponieważ do redakcji nie dotarł cały zestaw, nie wiem, jaka będzie w nim ładowarka i jak szybko przy jej pomocy bateria zostanie zapełniona.

• czas pracy z włączonym ekranem (YouTube, 1 karta SIM, aktywny moduł WI-Fi, 50% jasności ekranu, minimalny poziom dźwięku) - 15 godzin i 26 minut;
• wynik w PC Mark battery test - 10 godzin i 27 minut;
• wynik Geekbench (full discharge) - 5330 punktów, rozładowanie po 8 godzinach i 53 minutach;
• godzina strumieniowania wideo (Chrome, 1 karta SIM, aktywny moduł Wi-Fi, 50% jasności ekranu) - 10% baterii mniej;
• godzina odtwarzania wideo z pamięci telefonu (tryb samolotowy, 50% jasności ekranu) - 8% baterii mniej;
• pół godziny grania w Real Racing 3 - 8% baterii mniej;
• 8 godzin w trybie czuwania - 4% baterii mniej.

Podsumowanie

Huawei 40 Lite E jest interesującym modelem z niższej półki, choć nie przekonał mnie do siebie w takim samym stopniu jak Huawei P40 Lite. Jest słabszy pod tak wieloma względami, że zdecydowanie wolałabym dopłacić do mocniejszego modelu. A jak Huawei P40 Lite E prezentuje się w porównaniu z konkurencją z analogicznej półki cenowej? Tutaj staje do walki z Xiaomi (np. modelem Redmi 8) czy Motorolami (np. Moto G7M, modele z serii One).

Plusy i minusy

Plusy:

• wygląd i wykończenie
• szybki skaner linii papilarnych
• radio FM
• obsługa dwóch kart SIM i microSD w odrębnych slotach
• 48-megapikselowy aparat główny i obecność aparatu z szerokim kątem
• jakość zdjęć w dobrym oświetleniu
• dobrze spisujący się tryb nocny
• gniazdo słuchawkowe
• możliwe zainstalowanie sklepu Google Play i usług Google'a
• dobra cena

Minusy

• brak wsparcia dla Google Mobile Services
• brak diody powiadomień
• przestarzały port microUSB
• brak NFC
• Android w wersji 9.0
• Wi-Fi tylko w paśmie 2.4 GHz
• plecki telefonu, przyciągające brud i odciski palców
• wystający moduł aparatu

Materiał własny

• Pokaż wszystkie |
•  1 
•  2 
•  3 
•  4 
•  5 
•  6