HTC U Play

Recenzja

Budowa i ekran

Stylistyka najnowszego przedstawiciela smartfonów tajwańskiego producenta jest imponująca. To jedna z największych zalet modelu U Play i sprawia, że wydaje się, że mamy do czynienia z modelem klasy premium. Jest atrakcyjny, opływowy, ma zwracający uwagę kolory obudowy i wykonany jest z wysoką dbałością o szczegóły. HTC w tym miejscu nieco zmienił designerskie podejście, gdyż zapobiegawczo trzymał się bardziej geometrycznych kształtów i metalowych obudów, tutaj postawił na szklane panele i metalową ramkę, całości nadając mocno opływowy kształt. Wersji kolorystycznych tego modelu jest cztery: perłowa biel, róż, niebieski oraz czarny. Mi trafił się ten pierwszy kolor: biały, opalizujący, mieniący się różnymi kolorami - trudno to opisać, a zdjęcia nie są w stanie go oddać. HTC podobno wykorzystał tu autorską technologię wstrzykiwania pigmentu obudowy pod szkło. Trzeba po prostu zobaczyć to na żywo. Na szklanej, opływowej obudowie wygląda to świetnie. Jednak kolor ten nie wszystkim się spodobał - koledzy z pracy szybko określili go jako niemęski, taki, który najbardziej przypadnie do gustu nastolatkom :)

Na frontowym panelu znalazł się wyświetlacz, otoczony z prawej i lewej strony mniej więcej 2-milimetrową ramką. Ekran zdecydowanie robi dobre wrażenie. Mamy tu 5,2-calowy wyświetlacz o rozdzielczości Full HD, co daje gęstość pikseli na cal wynoszącą ok. 428 ppi. Ostrość jest na znakomitym poziomie, nie sposób odróżnić pojedynczego piksela. Nie mam tez zastrzeżeń do kątów widzenia, kontrastu czy jasności. Nad ekranem znalazł się głośnik rozmów, frontowy aparat oraz czujniki i dioda powiadomień, na dolnej ramce producent umieścił z kolei dwa dotykowe, podświetlone pola wstecz i ostatnie aplikacje (podświetlenie może być stałe, gdy ekran jest włączony lub tylko się podświetlać gdy są używane) oraz centralnie zlokalizowany przycisk Home, który jest także skanerem linii papilarnych. Zdecydowanie front prezentuje się atrakcyjnie, zwłaszcza, że producent nie umieścił tu logo, tylko przeniósł je na tylny panel. Czytnik linii papilarnych sprawuje się bez zarzutu, praktycznie wszystkie odczyty były bezbłędne, nawet, gdy przykładałam palec pod różnym kątem. Jest on aktywny, wystarczy lekkie dotknięcie, by odblokować ekran. Szkoda, że to jego jedyne zastosowanie... Całość pokrywa szkło Gorilla Glass 5.

Niestety HTC, podążając za modą, którą rozpoczął Apple, zrezygnowało uniwersalnego wejścia słuchawkowego. A szkoda, bo wydaje mi się, że byłoby tu wystarczająco dużo miejsca. Do podłączenia słuchawek trzeba będzie wykorzystać złącze USB typu C i w zestawie znalazły się nawet dokanałowe słuchawki z odpowiednią wtyczką. Pozostałe elementy na krawędziach są już bardziej przewidywalne. Po prawej stronie umieszczono metalowe przyciski fizyczne do regulacji głośności i blokady ekranu/włączenia telefonu, łatwo wyczuwalne i klikalne, na górnej zobaczymy otwór mikrofonu oraz tackę na kartę nanoSIM i microSD, natomiast na dolnej - głośnik zewnętrzny, otwór mikrofonu oraz wspomniany wcześniej port UBS typu C.

Na tylnym panelu znalazło się logo producenta (w perłowej wersji prawie niewidoczne) oraz obiektyw aparatu (niestety nieco wystający ponad obudowę) i dwutonowa dioda doświetlająca. Telefon jest bardzo dobrze i ergonomicznie wyprofilowany i nie sprawia większych problemów w obsłudze jedną ręką (choć oczywiście jego wielkość nie pozwala na pełną obsługę bez użycia dwóch dłoni, chyba że ktoś ma wyjątkowo długie palce). Minusem może być natomiast fakt, że bardzo szybko i bardzo łatwo się brudzi (zapobiegawczo producent umieścił w zestawie ściereczkę) i jest śliski. Tutaj polecam umieszczenie go w plastikowym etui, który nieco zwiększa tarcie i U Play już tak łatwo nie wysunie się z dłoni lub nie zjedzie z kanapy. Etui zabezpiecza oczywiście telefon w pewnym stopniu przed uszkodzeniem, choć samo bardzo szybko łapie rysy.

materiał własny

• Pokaż wszystkie |
•  1 
•  2 
•  3 
•  4 
•  5 
•  6