HTC One M9

Recenzja

Fotografia i wideo

Elementem, którym M9 najbardziej mnie rozczarował, okazał się aparat fotograficzny. Producent słusznie zrezygnował w tym roku z technologii Ultrapixel, lokując ją tam, gdzie sprawdzi się najlepiej: w przedniej kamerze. I rzeczywiście, fotki robione przednim aparatem są w porządku.

Niestety, radość burzy tylny aparat, po którego 20-megapikselowej matrycy spodziewałem się naprawdę wiele. To, co uzyskujemy nie jest złe - ale nieco rozczarowujące. Zdjęcia są dobre, ale nie wyróżniają się w żadnym aspekcie na tle reszty tegorocznych flagowców. Zdjęcia nie oferują ani idealnego odwzorowania detali, ani perfekcyjnego oddania barw.

Sensor ostrości dość często "nie trafia" w obrany cel, w słabszym świetle pojawia się zbyt dużo szumów, a do tego aparat kompletnie nie radzi sobie z kontrastowymi kadrami. Szczególnie denerwowała mnie skłonność do prześwietlania jaśniejszych fragmentów ujęcia, a na tym tle nietypowe proporcje zdjęcia (16:7) to już tylko drobiazg. Próby skorzystania z HDR czy ustawień ręcznych nie przynoszą znaczących zmian: jakość zdjęć nie rzuca na kolana.

Na pocieszenie pozostaje nam wygodny interfejs aparatu i nieźle działający tryb panoramiczny. Wideo również nie daje powodów do chwały - w filmach widać problemy z utrzymaniem równiej ostrości i jasności obrazu. Podsumowując: przednia kamera jest zdecydowanie lepsza, natomiast w kwestii głównego aparatu - jedne wady zastąpiono innymi.

To element, który HTC koniecznie musi dopracować w kolejnych wydaniach flagowca. Pochwalę jednak detal: szafirowe szkło, chroniące obiektyw. W poprzednim modeli szkiełko było delikatne, dość łatwe do zarysowania. Teraz szafir daje nadzieję na większą trwałość.

Mat. własny

• Pokaż wszystkie |
•  1 
•  2 
•  3 
•  4 
•  5 
•  6 
•  7