HTC Desire Eye

Recenzja

W Eye - jak wskazuje nazwa - najważniejsze są jego oczy - czyli kamery. To chyba jedyny na świecie telefon z niemal identycznym aparatem zarówno z przodu, jak i z tyłu. Obie kamery mają po 13 megapikseli i dwukolorowe LED-y zapewniające bardziej naturalne doświetlenie. Przedni aparat otrzymał obiektyw o szerszym kącie widzenia (f/2.2; 22 mm wobec f/2.0; 28 mm z tyłu) - co oczywiście ma związek z jego przeznaczeniem.

Funkcje fotograficzne obsługuje aplikacja znana z wcześniejszych modeli HTC. Jej atutem jest czytelność interfejsu, ale są również minusy - jak choćby brak szybkiego przełącznika między kamerami. Zwykle przełączanie się między przednią a tylną kamerą załatwia niewielka ikonka, w którą klikamy. W Desire Eye musimy niestety wejść do menu aplikacji i wybrać tryb autoportretu. Niepotrzebna komplikacja.

Cieszy natomiast możliwość wykonania ujęcia z dwóch kamer, panoramy, a także "wydruku z fotobudki" - czterech kolejnych ujęć połączonych w jeden kadr.

Aparat pozwala również wykorzystać szereg efektów specjalnych (które przedstawiałem przy okazji testu One M8), a każde zdjęcie - po wykonaniu - można jeszcze poddać dość szczegółowej edycji. Pole manewru nie kończy się tu na przycięciu czy wyprostowaniu ujęcia.

Możemy również nałożyć barwne filtry, dodać ramki albo odręczny rysunek. Jak przystało na sprzęt do selfie, nie zapomniano o bardzo rozbudowanych opcjach związanych z upiększaniem twarzy.

Poza standardowym wygładzeniem odcienia skóry, możemy również zmienić doświetlenie twarzy, jej kontur, połysk czy wielkość oczu. Możemy nawet zmiksować dwie twarze w jedną! Mnóstwo zabawy - ale jak z jakością fotek?

Zdjęcia nie są tak rewelacyjne, jak oczekiwałem, ale całkiem dobrej jakości. Przedni aparat ma lekką tendencję do prześwietlania jasnych kadrów, z kolei w ciemności daje się zauważyć ziarnistość. Przejścia między fragmentami obrazu o zróżnicowanej jasności także nie zawsze są dobrze odwzorowane.

Sytuację ratują lampa LED lub tryb HDR - ale nadal sądzę, że z aparatu dałoby się wyciągnąć więcej. Mimo wszystko, aparat ten jest niesamowitym krokiem naprzód w porównaniu z 5- czy 8-megapikselowcami oferowanymi przez konkurentów.

Bogactwo detali jest zdecydowanie wyższe, zdjęcia przyjemnie ogląda się w większym formacie... Podobnie wygląda ocena tylnego aparatu.

Tu również zauważamy problemy przy mocno kontrastowych kadrach, ale za to przy słabszym oświetleniu oprogramowanie aparatu pokazuje klasę.

Widać wyraźną utratę dokładności oddania detali, ale dużym plusem jest to, że szumy są mało dokuczliwe, a efekt końcowy - przyjemny w odbiorze. Warto podkreślić, że zarówno przednia jak i tylna lampa błyskowa są silne i dają dobre doświetlenie pierwszego planu nawet w całkowitej ciemności.

W trybie wideo - jest już nieco lepiej, choć - znów powtórzę - zdarzało mi się używać lepszych foto-telefonów.

Mimo wszystko, ogólna ocena możliwości fotograficznych HTC Desire Eye będzie pozytywna. Telefon daje mnóstwo frajdy z robienia zdjęć - a przecież głównie o to chodzi! Zresztą - zdjęcia oglądamy dziś głownie na ekranach telefonów i tabletów - a tam szumy i artefakty dokuczają znacznie mniej, niż przy pełnym, "plakatowym" powiększeniu. Jeszcze krócej? Proszę bardzo: Za jakość zdjęć wystawiłbym czwórkę, za oprogramowanie do edycji: piątkę z plusem.

Mat. własny

• Pokaż wszystkie |
•  1 
•  2 
•  3 
•  4 
•  5 
•  6