HTC Desire 12

Recenzja

Wyświetlacz

Wyświetlacz w Desire 12 jest po prostu typowy: ma 5,5 cala oraz rozdzielczość HD+, co przekłada się na zagęszczenie pikseli rzędu 293 ppi. Wystarczy ono do komfortowego korzystania z telefonu - obraz jest wystarczająco ostry, a barwy reprodukowane prawidłowo. Poziomy jasności dobrano dość dobrze, minimalna nie razi, zaś maksymalna umożliwia korzystanie z interfejsu w słoneczne dni.

Nie będę narzekał na kąty czytelności czy działanie panelu dotykowego - wszystko jest w porządku. Dostosowanie parametrów wyświetlacza umożliwia nam aplikacja MiraVision, typowa dla modeli z układami MediaTeka.

W Desire 12 wyposażono ją nawet w filtr szkodliwego światła niebieskiego, ale do pełni szczęścia zabrakło mi możliwości automatyzacji jego działania, czyli tego, by włączał się sam w określonych przez użytkownika godzinach. Nie ma też odpowiedniego skrótu w górnym panelu - szkoda...

Żałuję również, że producent nie zdecydował się na jakiekolwiek zagospodarowanie pustej przestrzeni pod wyświetlaczem. Nie ma tam nawet logo, o klawiszach systemowych nie wspominając. Te są wyświetlane na ekranie, "kradnąc" część jego roboczej powierzchni. Nie narzekałbym, gdyby dało się zmienić ich układ czy wygląd - ale niestety HTC zapomniało o tym drobiazgu. Szkoda...

Interfejs

A skoro już mowa o interfejsie - to czas na ciepłe słowa. Nie ukrywam, zawsze lubiłem nakładkę HTC Sense. Teraz - jest ona bardzo bliska standardowemu interfejsowi Androida. Mamy właściwie taki sam system powiadomień i skrótów, a także wygląd pulpitu. Interfejs ma klasyczny, zasobnikowy układ, ale w Sense szuflada na aplikacje jest funkcjonalniejsza, niż w surowej postaci systemu.

Pozwala nam na dowolne szeregowanie ikon i łączenie ich w foldery. Można także zmienić siatkę ikon (4x5 lub 5x6), albo układać aplikacja alfabetycznie czy według częstotliwości użycia. HTC Sense pozwala również korzystać z motywów ekranowych, daje szerszy niż "czysty" system wybór widżetów (jest kultowy zegar klapkowy!), pozwala korzystać z agregatora treści Sense Home. Jest on dostępny po przewinięciu głównego ekranu w prawo - i może wyświetlać nie tylko wiadomości z różnych źródeł, ale także informacje z sieci społecznościowych itp.

Warto pochwalić HTC za to, że nie przesadza z ilością preinstalowanych aplikacji. Na start dostajemy właściwie to, co oferuje surowy Android, plus kilka przydatnych dodatków firmowych. Preinstalowano też Facebooka czy Instagram - ale te akurat większość z nas i tak by pobrała, zatem - nie narzekam. Z dodatków oferowanych przez HTC wyróżniłbym aplikację Boost+ do konserwacji systemu (czyszczenia pamięci, zarządzanie zużyciem energii...) oraz Sense Companion.

To specyficzny "pomocnik", który podsuwa nam rozmaite wskazówki, opierając się o nasze nawyki, lokalizację, wpisy w kalendarzu itp. Jeśli nie chcemy z niego korzystać - można wyłączyć.

Pewnym zaskoczeniem jest osobna aplikacja do przeglądania lokalnych alertów. Nie miałem okazji przekonać się o jej przydatności - ale może to i lepiej...? Oprogramowanie fabryczne obejmuje również agregator News Republic - ale nie ma obowiązku korzystania z tej apki, daje się wyłączyć, choć nie odinstalować.

Oczywiście w interfejsie znajdziemy inne rzeczy, których spodziewamy się w smartfonie. Mamy pakiet aplikacji od Google, nie zabrakło również menedżera plików, dyktafonu czy radia FM, natomiast opiekę nad obsługą galerii zdjęć czy muzyki powierzono standardowym apkom Google.

Jedni to lubią, inni nie. Ja zaliczam się do drugiej z grup... W menu "Ustawień" nie czekają na nas żadne niespodzianki, HTC dodało tam jedynie sekcję do zarządzania skalowaniem aplikacji na ekranie 18:9 oraz DuraSpeed, rozwiązanie przyspieszające uruchamianie i przełączanie się między aplikacjami. Jest też możliwość pracy na podzielonym ekranie.

materiał własny

• Pokaż wszystkie |
•  1 
•  2 
•  3 
•  4 
•  5 
•  6