Mógłby, gdybym coś w nim poprzestawiał... Choć to tylko rozważania czysto teoretyczne, ponieważ wszystkie opcje w menu są czytelne i chyba nawet początkujący użytkownik nie będzie miał z ich "ogarnięciem" problemu. Zatem niczego nie poprzestawia i nie będzie się musiał obawiać, że smartfon zadziała nie tak, jak trzeba.
Ale ponieważ wiem, że czyta nas spora grupa internautów, dla których "sprawnie", "dobrze" i "bez problemów" nie jest żadną wykładnią, pozwoliłem się posłużyć niezależnym źródłem sprawdzającym, jakież to możliwości drzemią w telefonie...
Wyniki mnie nie zmartwiły. Bo choć smartfon ten nie jest w czołówce najlepszych współcześnie produkowanych komórek, to trzeba pamiętać, iż nie jest także w gronie telefonów najdroższych, a nawet - pokusiłbym się o stwierdzenie - plasuje się w okolicach urządzeń przystępnych cenowo. Tym bardziej ucieszyła mnie pewna rzadko spotykana funkcja...
Kiedy bowiem zainstalowałem w telefonie dwie karty SIM, okazało się, że nawet wtedy, kiedy gawędzę sobie przez jedną z nich, to druga nie traci zasięgu, tylko cały czas jest online!
Panie i Panowie, pozwólcie, że wyjaśnię - fachowo to się nazywa dual-SIM active. Oznacza to mniej więcej tyle, że obie karty są cały czas aktywne, i nawet wtedy kiedy zacznę rozmawiać przez pierwszy numer telefonu, a ktoś do mnie zadzwoni na drugi, to usłyszy w słuchawce informację o tym, że rozmawiam, ja zaś zostanę poinformowany o połączeniu przychodzącym i będę mógł je odebrać (ewentualnie oddzwonić później).
- Cóż w tym dziwnego - mógłby ktoś zapytać. Spieszę zatem z wyjaśnieniami, że opisuję to rozwiązanie tak dokładnie, ponieważ nie jest ono standardem. Zazwyczaj w telefonach można znaleźć inny tryb pracy dwóch kart - dual-SIM standby. Tylko jedna karta może być wtedy zalogowana podczas wykonywania połączenia lub odbierania rozmowy. Co za tym idzie, jeśli rozmawiam przez kartę "A", to ta "B" traci zasięg, a dzwoniący słyszą komunikat o niedostępności lub mogą się nagrać na pocztę głosową.
A tutaj - pozwalając sobie na długą rozmowę przez kartę dajmy na to prywatną nie muszę się obawiać, że jak ktoś zadzwoni na służbową, to usłyszy, że jestem niedostępny. Takie rozwiązanie mi się podoba!
Skoro już o kartach SIM mowa, to warto dodać, że telefon obsługuje format nanoSIM, czyli ten najmniejszy z możliwych. Karty wkłada się do specjalnej szufladki wysuwanej dzięki pomocy szpilki, igły lub czegoś podobnie wąskiego i ostrego. I skoro jesteśmy w tak dobry nastroju spowodowanym odkryciem tak ważnej funkcji, to szpileczkę wkładamy w dziureczkę, wysuwamy szufladeczkę i umieszczamy karteczkę, a w zasadzie dwie.
Choć... zamiast drugiej karty SIM w Honorze 7 możemy zainstalować kartę pamięci microSD. Ale wtedy komórka staje się urządzeniem jednosimowym. No cóż... jak to mówią - coś za coś...
Fot. Adam Owczarek/mGSM.pl
Jeśli jednak wstawimy do telefonu dwie karty, to w menu zarządzania nimi możemy zdecydować, która będzie korzystała z łączności 3G i 4G (a która tylko z 2G), na której będzie realizowana transmisja danych, a przez którą będą prowadzone rozmowy, jak również wysyłane i odbierane SMS-y i MMS-y.
Tyle teorii. W praktyce jest tak, że jeśli będziemy chcieli gdzieś zatelefonować, albo do kogoś napisać, na dole ekranu zobaczymy dwa klawisze oznaczające SIM1 i SIM2. Stuknięcie w jeden lub drugi zaowocuje wykonaniem danej czynności przez określoną kartę.
materiał własny
Zobacz najnowsze opinie lub dołącz do dyskusji i dodaj opinię!