BlackBerry KEY2

Recenzja

Elegant w detalach

KEY2 Ma metalową, aluminiową, zimną w dotyku ramę, która sprawia wrażenie solidności. - Wrażenie potęgowane odpowiednim wyważeniem smartfona, który pewnie leży w ręce pozwalając na obsługą fizycznej klawiszy jedną ręką (choć raczej nie polecam). Na lewej krawędzi umieszczono od góry przyciski głośności, power i dodatkowy przycisk konfigurowalny przez użytkownika. Wszystkie wykonane są z metalu, a "power" ma dodatkową wyraźną fakturę. Na lewej krawędzi mamy szufladkę na kartę SIM i kartę pamięci. Na górnej - gniazdo audio jack 3,5 mm na słuchawki, a na dolnej uniwersalne USB-C. Cieszy, że producent nie zrezygnował z jacka. Szkoda, że obudowa nie jest wodoszczelna.

Tylny panel BlackBerry KEY2 pokryty został w miarę miękkim, przypominającym twarda gumę, elastycznym tworzywem z diamentową teksturą. Tył jest dodatkowo lekko wypukły. Smartfon nie przesuwa się sam po śliskich powierzchniach, nie wypada z ręki. W górnym lewym rogu mieszczą się chronione szkłem obiektywy aparatów i dwukolorowy zestaw doświetlających LED-ów. W zależności od wersji kolorystycznej mamy srebrne albo czarne logo BlackBerry wykonane z metalu prawdopodobnie zintegrowanego z obudową. Na naklejonej na tył folii producent ostrzega, że bateria jest niewymienna i nie należy próbować otwierania obudowy. Informuje również o sposobie otwierania szufladki z kartami, ułożeniu kart i sugeruje by nie wkładać załączonego w pudełku kluczyka do otworu mikrofonu na górnej krawędzi smartfona.

Około jednej czwartej powierzchni przedniego panelu KEY2 zajmuje klawiatura Qwerty pełniąca również funkcję gładzika z obsługą gestów. Przewijają ekrany stron, dokumentów, wspomagają szybkie pisanie. Bardzo płaskie przyciski wykonane zostały z plastiku. Są lekko fazowane od linii symetrii klawiatury: te na lewej części są fazowane od góry i z prawej strony, a te na prawej - od góry i po lewej. Wyróżniony lekko wystająca nadlewką jest tylko przycisk litery "D". Nieco zawiedzeni mogą być ci, którzy pamiętają nieco inne przyciski, z wyraźniej zaznaczoną geometrią; może się zdawać, że tam pisało się nieco pewniej.

Poświęciłem sporo czasu na naukę pisania bez patrzenia na przyciski i przyznam, że nie było to łatwe. Na szczęście jest uzupełnianie pisowni, gdzie proponowany przez słownik wyraz zatwierdza się gestem: przesuwając palec po klawiaturze z dołu do góry. Chyba za bardzo przyzwyczaiłem się do ekranów dotykowych, by w pełni docenić mechaniczna klawiaturę. Nadal czasem muszę spojrzeć, by wybrać literę, szczególnie jeśli nie trzymam smartfona równo w rękach. - Brakuje mi również mocniej wypukłych klawiszy, które pamiętam ze starszych modeli BB. No i znaki przestankowe... Przynajmniej dwukrotne wciśnięcie przy najczęściej używanych przecinku i kropce to nie jest najlepsze rozwiązanie. Polskie litery - o ile nie korzystamy z podpowiedzi - wybiera się z listy po dłuższym wciśnięciu klawisza. Nie używajcie funkcji pisania analogicznej do swipe na klawiaturze mechanicznej. To mordęga ze względu na zbyt niską jej czułość na dotyk. Do gestów wystarczy. Do pisania gestami już nie.

Klawisze są zawieszone bardzo miękko, ale mają wyraźny skok. Po opanowaniu ich rozmieszczenia pisanie wychodzi dosyć sprawnie. Spacja pełni funkcję czytnika linii papilarnych, który nie działa może błyskawicznie, ale wystarczy jedno przyłożenie palca, żeby odblokować smartfona. Mamy tu także dodatkowy klawisz Speed Key Bez niego po 2 skróty można przypisać do każdego przycisku klawiatury do wybranej funkcji, kontaktu czy aplikacji: dla dłuższego i krótszego wciśnięcia; z nim ta liczba znacznie się zwiększa - i chyba nie ma niczego, czego nie moglibyśmy takim skrótem w smartfonie wywołać.

Minimalnie wypukłe (2,5 D) szkło 4,5-calowego dotykowego wyświetlacza niemal zlewa się z ramą obudowy. Pomiędzy jedno a drugie nie mają szansy dostać się zabrudzenia, a wpływa to również pozytywnie na trwałość mechaniczna ekranu. Niezmiernie mnie cieszy, że producent zdecydował się na użycie szkła Gorilla Glass 3, które jest bardziej niż szkła piątej generacji odporne na zarysowania. Testy zarysowań pokazują jasno, że ślady zaczynają być widoczne od szóstki w skali Mohsa, a to oznacza, że jeśli przez przypadek włożymy smartfona do kieszeni ze standardowymi kluczami (nie polecam w przypadku żadnego smartfona, bo zawsze można trafić na dobrej jakości twardą stal narzędziową), to ma szanse przetrwać takie spotkanie. - Szkłem chroniony przy okazji jest przedni aparat smartfona, czujniki oraz przyciski nawigacyjne, które wymagają pracy z podświetleniem, bo bez niego są raczej mało widoczne.

Wiecie, że niedotykany wyświetlacz niemal się nie paprze? Drobiazg, a jak cieszy. Inna sprawa, że przyzwyczaić się do smartfona obsługiwanego wyłącznie klawiatura i ewentualnie przyciskami funkcyjnymi jest dosyć trudno? Gdyby klawiatura znacznie lepiej sprawdzała się jako gładzik, nie byłoby problemu: gesty w połączeniu z przyciskami funkcyjnymi i kombinacjami przycisków funkcyjnych w zupełności wystarczyłyby do codziennej obsługi smartfona. Jako że czułość klawiatury jako touchpada jest jednak moim zdaniem zbyt mała, dotyk nadal się przydaje, a wyświetlacz i tak nie brudzi się jakoś szczególnie.

Materiał własny

• Pokaż wszystkie |
•  1 
•  2 
•  3 
•  4 
•  5 
•  6 
•  7